Nagkadaiya nang panghitabô
ang sa kinabuhì ko gikatagbò:
naay makalipay, naay makasubô,
usahay pod adunay makapasukô.
Kining tanan giharong ko walay pagpanuko,
tanan nalatas ko uban sa kaluoy sa Ginoo.
Tungâ sa siglo kapin na ko ning kalibotan
ug abi gyod nakò to og naagian ko na tanan,
nagtuo ko nga kadtong mga yugtong makalilisang
mahimo na lang nga mga tipik sa kasaysayan
nga kapanaminan ug kakutloan og mga pagtulun-an
aron hapsayng padayon nga modis-og ang katilingban.
Apan karon naglibog ko ug hilabihang nahingawa,
ako sa akong kaugalingon nakapangutana:
Unsa man ning pagkahitaboa? Naunsa na man intawon ta?
Kay ang makahilong mga sagbot nga abi kog napuril na
milabong na man sab ug mikatap pa karong panahona,
nagpasulabi ug sa daghan gihangop ug gikahimut-an pa.
Dughan sa tumang kahigwaos naghuot,
nahinugon sa daw nakawang nga kanhing paningkamot
nga karon ingon sa buot isalindot ug ilubong sa kalimot.
Ako igò ra makapanlingô ug makapangambot
ngano nga sa ingon niini kita nahisangpot
samtang king kasingkasing sa kahinuklog gikumot.
Taliwalà ning daw makahugnong talan-awon,
gipugos ko ang kaugalingon nga magpabiling lig-on
ug padayong hugot nga mokapyot sa gapnod sa paglaom
nga – sama sa kanhiay – ang matarong mopatigbabaw gihapon.
Oo, nagapabilin akong lig-on ug hugot nga malaomon
bisan pa dunay mga lusok sa luhà nga kalugmawon.
Eric S.B. Libre
17 Hulyo 2020
